بیماری گوش شناگر نوعی بیماری عفونی بوده که با نام عفونت مجاری گوش خارجی نیز شناخته می شود. این بیماری بیشتر مخصوص افرادی است که به طور حرفه ای ورزش شنا انجام می دهند و مجاری گوش و خارج از آن نیز درگیر عفونت می شود البته در افراد دیگر مخصوصا کودکان نیز ممکن است بروز یابد. علت اصلی بروز این بیماری باقی ماندن آب در مجاری گوش بوده چرا که محیط مرطوب محل مناسبی برای رشد و نمو باکتری ها به شمار می رود. در این مبحث از زبان دکتر زهرا عباسی بهترین متخصص گوش و حلق و بینی تهران ، سعی داریم در این باره اطلاعاتی را در اختیار شما بگذاریم.
گوش شناگر چیست ؟
نوعی بیماری عفونتی است که به دنبال گذراندن مدت زمانی طولانی باقی ماندن سر درون آب اتفاق می افتد. نام پزشکی آن اوتیت خارجی می باشد. از آن جایی که باکتری ها می توانند در آب تجمع کنند ، رشد آن ها گوش را مستعد عفونت می کند. البته تنها باکتری ها موجب این بیماری نمی شوند ، بلکه برخی قارچ های گوش نیز می توانند به اوتیت خارجی بیانجامند. در صورت تشخیص به موقع ، درمان ساده بوده و از عوارض این بیماری جلوگیری می شود.
علائم گوش شناگر
بیماری گوش شناگر 3 حالت مختلف اوتیت خارجی حاد منتشر ، اوتیت خارجی موضعی حاد ، اوتیت خارجی مزمن دارد. در ادامه به توضیح علائمی که در این سه نوع بیماری ها نمود پیدا می کنند می پردازیم:
- اوتیت خارجی حاد منتشر
شایع ترین نوع بیماری گوش شناگر این نوع از اوتیت است که ممکن است کل مجاری گوش را درگیر عفونت نماید و تا لاله گوش نیز منتشر شود. نشانه های این بیماری به گفته دکتر زهرا عباسی بهترین متخصص گوش و حلق و بینی تهران شامل موارد زیر می شوند :
- درد گوش
- قرمزی
- تورم در ناحیه مجاری گوش
- پوسته پوسته شدن پوست داخلی و خارجی
- خارش مجاری گوش
- ترشحات عفونی
- متورم شدن غدد لنفاوی یا لوزه ها در پی عفونت حاد
- کاهش یافتن شنوایی
- اوتیت خارجی موضعی حاد
این نوع از بیماری زمانی اتفاق می افتد که فولیکول های مو درون گوش عفونت کنند و از نشانه های آن می توان به بروز آبسه دردناک و پر از عفونت در مجاری گوش اشاره کرد.
- اوتیت خارجی مزمن
این عارضه در اثر بیماری های پوستی مانند اگزما و آلرژی به وجود می آید و نمود پوستی دارند.
عوامل موثر بر ابتلا به گوش شناگر
دکتر زهرا عباسی بر این باور است که این بیماری در کودکانی که بیشتر از سایرین وقت خود را در آب می گذارند رایج تر است. محیط مرطوب موجب تحریک پوست مجاری گوش می شود و به همین دلیل باکتری ها و قارچ ها در آن جا رشد می کنند. با این حال این بیماری فقط به این دلیل رخ نداده و هر چیزی که منجر به آسیب در گوش شود ممکن است به بروز عفونت بیانجامد. عوامل موثر عبارتند از :
- افرادی که عادت به وارد کردن اجسام غیر استریل با هدف تمیز کردن گوش خود و بیرون آوردن جرم داخل گوش دارند با درجاتی از عفونت گوش روبرو می شوند.
- برخی افراد نیز آلرژن هایی در بدن خود دارند که موجب عفونت گوش خارجی یا همان گوش شناگر می شود.
- تمیز کردن گوش با گوش پاک کن
- قرار دادن هنزفری به مدت طولانی
- خراش یا هر گونه ساییدگی در مجاری گوش
- استفاده از سمعک
- بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما
عفونت های ایجاد شده در گوش میانی در صورت عدم درمان ، از طریق مجاری به داخل گوش سرایت کرده و منجر به این بیماری می گردد. در واقع هر گونه عاملی که سبب خشک شدن پوست کانال داخلی گوش می شود ابتلا به عفونت را سهل می کند.
راههای پیشگیری از اوتیت خارجی
بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در تهران پیشنهاد می کند برای جلوگیری از ابتلا به بیماری گوش شناگر از قطره های بدون نسخه که حاوی اسید استیک هستند پس از شنا استفاده کرد. این کار برای کودکانی که به طور متناوب به گوش درد مبتلا می شوند نیز مثمرثمر است. این نوع قطره ها به راحتی از داروخانه ها قابل تهیه هستند. با این حال خشک نمودن گوش پس از خیس شدن ، می تواند از این بیماری جلوگیری نماید و ریسک بروز عفونت ها را در گوش کاهش دهد. در ادامه به توضیح چند مورد راه جلوگیری از این بیماری از زبان دکتر زهرا عباسی اشاره کرده ایم :
- در هنگام شنا کردن حتما از گوش گیر استفاده نمایید.
- پس از استخر یا دوش گرفتن ، گوش را با حوله ای تمیز به خوبی خشک کنید تا به بیماری گوش شناگر دچار نشوید. بهتر است ابتدا سر خود را به طرف به یک سمت خم کنید و تا میزان زیادی از آب های موجود در گوش خارج شوند ، سپس گوش را خشک نمایید. این کار را برای گوش دیگر نیز انجام دهید.
- از شنا کردن در آب هایی که آلوده هستند ( مانند رودخانه ها ) خودداری نمایید.
- در هنگام اسپری کردن محصولاتی مانند اسپری های مو یا تافت ، پنبه ای داخل گوش خود بگذارید تا مواد به داخل ورود نکنند.
- نکته : افرادی که قبلا نیز به عفونت های گوش مبتلا شده اند یا هر گونه عمل جراحی بر روی گوش خود انجام داده اند ، نیاز است موارد بالا را با دقت بیشتری رعایت نمایند تا از ابتلای دوباره آن ها به عفونت گوش خارجی جلوگیری شود.
درمان گوش شناگر
لازم است حتما در هنگام مشاهده هر گونه علامت در گوش به دنبال ریشه یابی علت آن باشید چرا که اگر عفونت به مرحله حاد و مزمن برسد درمان آن سخت تر و پیچیده تر می شود. درمان های به موقع همیشه از شدت گرفتن بیماری ها پیشگیری می کند بنابراین به بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در تهران مراجعه نمایید تا درمان لازم برایتان در نظر گرفته شود. موارد زیر مهم ترین راهکار های درمان اوتیت خارجی گوش محسوب می شوند :
- درمان های دارویی
با استفاده از آنتی بیوتیک ها . قطره های گوش ، عفونت در ناحیه مجاری داخلی و خارجی گوش به خوبی درمان می شود و مسکن ها موجب تسکین درد می شوند.
- کمپرس گرم
با استفاده از کمپرس های گرم می توان درد در ناحیه گوش را التیام بخشید.
- قطره های گوش
قطره هایی که حاوی اسید استیک یا اسید قابض هستند و همچنین کورتون ها می تونند در درمان گوش شناگر موثر واقع شوند.
- استفاده از پنبه یا فیتیله گوش
آغشته نمودن پنبه با دارو و قرار دادن آن در مجرای گوش در درمان تاثیر گذار است.
- سشوار
بهترین متخصص گوش و حلق و بینی تهران ، دکتر زهرا عباسی توصیه می کنند برای سرعت بخشیدن به تبخیر آب وارد شده در گوش ، می توانید از سشوار کمک بگیرید. البته فاصله سشوار تا گوش و دمای آن را به گونه ای تنظیم نمایید که پوست گوش شما آسیب نبیند.
نتیجه گیری
بیماری گوش شناگر یا عفونت مجاری گوش داخلی به درمان های دارویی پاسخ مثبتی می دهد بنابراین جزو درمان های ساده محسوب می شود. با این حال برای اینکه از گوش درد در امان بمانید بهتر است تمامی نکات در بخش پیشگیری را رعایت نمایید و در صورت داشتن علائم نیز به متخصص گوش و حلق و بینی در شهر خود مراجعه نمایید تا قبل از پیشرفت بیماری ، درمان عفونت انجام پذیرد.
عوارض مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک برای درمان عفونت گوش شناگر
مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک برای درمان عفونت گوش شناگر می تواند عوارض جدی داشته باشد. استفاده نادرست و بدون نیاز وصولی از آنتی بیوتیک ها می تواند به چندین مشکل منجر شود:
- مقاومت آنتی‌بیوتیکی: استفاده غیرمتناسب و نادرست از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند منجر به تشکیل مقاومت در باکتری‌ها شود. این به معنی این است که در مرحله های بعدی، آنتی بیوتیک ها ممکن است نتوانند باکتری ها را کنترل کنند و درمان‌ها کمتر به موفقیت برسند.
- عوارض جانبی: هر آنتی بیوتیکی دارای عوارض جانبی خاص خود است. سردرد، تهوع ، اسهال ، عفونت قارچی و حساسیت های ناشی از دارو معمولاً جزء عوارض جانبی می باشند.
- ناسازگاری با داروهای دیگر: استفاده خودسرانه آنتی بیوتیک ها به هنگام مصرف هم زمان با دارو های دیگر می تواند تداخلات جدی در سیستم دارویی بدن ایجاد کند و خطرات جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد.
بنابراین، دقت داشته باشید که در صورت بروز عفونت گوش شناگر، بهترین راه حل مراجعه به پزشک است. پزشک می تواند تشخیص دقیق برای عفونت شما قرار دهد و داروی مناسبی را تجویز کند.
طول دوره درمان عفونت گوش خارجی چقدر است؟
معمولاً طول دوره درمان برای عفونت گوش خارجی بستگی به شدت و نوع عفونت، نوع آنتی بیوتیک استفاده شده و واکنش بدن شما دارد. در بیشتر موارد، درمان عفونت گوش خارجی به مدت 7 تا 10 روز ادامه می یابد. اما در صورت عوارض جدی تر یا عفونت مزمن، دوره درمان ممکن است طولانی تر هم باشد و نیاز به مشاوره بیشتر از پزشک باشد.
به هر حال، برای دریافت تشخیص و درمان دقیق تر، بهترین راه حل این است که با یک پزشک معالجه کننده مشورت کنید. او می‌تواند شما را بر اساس شرایط خاص شما و عوارضتان، راهنمایی کند و دوره درمان مناسب را تعیین کند.
