هایپراکوزیس یا اختلال پرشنوایی

هایپراکوزیس اختلالی است که در آن فرد صدا های معمولی را بیش از حد بلند و آزار دهنده احساس می‌کند. افرادی که به این مشکل دچار هستند ، ممکن است صدای بسته شدن در ، صحبت دیگران یا حتی صدای ورق زدن کتاب را غیر قابل ‌تحمل بدانند. این وضعیت می‌تواند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد با توجه به اهمیت این موضوع در سلامت افراد ، در این مقاله به طور کامل در مورد علل اختلال پرشنوایی ، نشانه های اصلی و درمان بیماری هایپراکوزیس می خوانید.

هایپراکوزیس چیست ؟

 طبق گفته دکتر زهرا عباسی به عنوان بهترین جراح گوش تهران ، هایپراکوزیس یا اختلال پرشنوایی ، حالتی است که در آن فرد نسبت به صدا های روزمره حساسیت غیر عادی دارد و آن‌ها را بلند تر و آزار دهنده ‌تر از حد معمول می‌شنود. این مشکل می‌تواند بر اثر عوامل مختلفی مانند قرار گرفتن طولانی ‌مدت در معرض صدا های بلند ، آسیب ‌های شنوایی ، مشکلات عصبی یا حتی استرس و اضطراب ایجاد شود. افراد مبتلا ممکن است از محیط ‌های شلوغ دوری کنند و دچار ناراحتی یا سردرد شوند. خوشبختانه ، روش‌ هایی مانند درمان صوتی ، مشاوره و تکنیک ‌های آرام ‌سازی می‌توانند به کاهش حساسیت به صداها کمک کنند.

علت ایجاد بیماری هایپراکوزیس

از آنجایی که اولین مرحله درمان یک بیماری ، شناسایی علل اصلی بروز آن است در این بخش به علل اصلی بیماری هایپراکوزیس پرداخته شده است :

1. قرار گرفتن در معرض صداهای بلند
گوش انسان به طور طبیعی برای تحمل صدا های مشخصی طراحی شده است ، اما مواجهه مداوم با صداهای بلند (مانند صدای انفجار ، موسیقی با ولوم بالا یا صدای ماشین ‌آلات صنعتی) می‌تواند به سیستم شنوایی آسیب برساند و باعث حساسیت بیش ‌از حد به صداها شود.

2. آسیب ‌های عصبی و مغزی
مشکلاتی مانند آسیب ‌های مغزی ، سکته یا بیماری ‌هایی که روی اعصاب و مغز تأثیر می‌گذارند ( مانند ام‌ اس ) می‌توانند تعادل پردازش صدا در مغز را به هم بزنند و منجر به هایپراکوزیس شوند.

3. مشکلات گوش داخلی
اختلالات گوش داخلی مانند بیماری منییر ، عفونت ‌ها یا ضربه ‌های شدید به گوش می‌توانند باعث حساسیت بیش ‌از حد به صدا ها شوند. گوش داخلی مسئول پردازش صدا و تعادل است ، و هرگونه آسیب در این ناحیه می‌تواند منجر به بروز مشکلات شنوایی شود.

4. اختلالات روانی و استرس
اضطراب ، استرس شدید یا اختلالات روانی مانند افسردگی و سندرم میگرنی می‌توانند بر نحوه پردازش صدا در مغز تأثیر بگذارند و باعث شوند فرد نسبت به صداهای معمولی حساس‌ تر شود.

5. عوارض دارویی
برخی داروها ، به ویژه دارو های اتوتوکسیک (سمی برای گوش) مانند بعضی از آنتی‌ بیوتیک ‌ها، دارو های شیمی ‌درمانی و دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی ، ممکن است باعث اختلال در سیستم شنوایی و در نتیجه ایجاد هایپراکوزیس شوند.

6. مشکلات مرتبط با اوتیسم و اختلالات عصبی-رشدی
در برخی افراد مبتلا به اوتیسم یا اختلالات عصبی رشدی ، پردازش حسی متفاوت از حالت معمول است و می‌تواند باعث افزایش حساسیت به صداهای محیطی شود.

7. سندروم بل (فلج بل)
این اختلال که باعث فلج شدن بخشی از عضلات صورت می‌شود، در برخی موارد می‌تواند موجب افزایش حساسیت به صداهای بلند در یک طرف گوش شود ، زیرا عملکرد طبیعی عضلات گوش میانی مختل می‌شود.
هر یک از این عوامل می‌توانند به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر باعث بروز هایپراکوزیس شوند. تشخیص دقیق علت نیاز به بررسی ‌های پزشکی و تست ‌های شنوایی ‌شناسی دارد.

علائم اصلی هایپراکوزیس

شناسایی علائم هایپراکوزیس در زمان مناسب اهمیت زیادی دارد ، زیرا این اختلال می‌تواند تأثیر منفی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد و در صورت عدم مدیریت ، منجر به مشکلاتی مانند اضطراب ، انزوا و استرس شدید شود. آگاهی از نشانه‌ های این مشکل می‌تواند به تشخیص سریع ‌تر و یافتن راهکارهای درمانی مناسب کمک کند. نشانه های اصلی بیماری پرشنوایی شامل موارد زیر است :

•  حساسیت بیش ‌از حد به صداهای معمولی
•  احساس درد یا ناراحتی در گوش هنگام شنیدن صداها
•  اجتناب از محیط ‌های پرصدا
•  افزایش استرس و اضطراب در محیط ‌های صوتی
•  مشکل در تمرکز و خواب
•  واکنش‌ های شدید مانند عصبانیت یا سردرد پس از شنیدن صداها
•  احساس زنگ زدن یا وزوز در گوش (در برخی موارد)

تشخیص هایپراکوزیس

تشخیص هایپراکوزیس یا پرشنوایی معمولاً از طریق بررسی سابقه پزشکی ، علائم بیمار و انجام تست ‌های شنوایی انجام می‌شود. پزشک ابتدا درباره میزان حساسیت فرد به صداها ، تأثیر آن بر زندگی روزمره و هرگونه عامل احتمالی مانند قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، آسیب‌ های گوش یا مشکلات عصبی سؤال می‌کند. علاوه بر این ، بررسی وضعیت روانی بیمار از نظر اضطراب و استرس نیز اهمیت دارد ، زیرا این عوامل می‌توانند شدت علائم را افزایش دهند.
برای تشخیص دقیق ‌تر ، آزمایش ‌هایی مانند تست آستانه ناراحتی شنوایی (UCL) انجام می‌شود که مشخص می‌کند فرد در چه سطحی از بلندی صدا احساس ناراحتی می‌کند. همچنین ، ممکن است تست ادیومتری برای بررسی میزان حساسیت شنوایی و رد سایر مشکلات گوش داخلی استفاده شود. در برخی موارد ، ارزیابی عملکرد عصب شنوایی و مغز از طریق تست ‌های تخصصی نیز مورد نیاز است. تشخیص صحیح می‌تواند به انتخاب روش درمانی مناسب ، از جمله درمان صوتی ، مشاوره و تکنیک‌ های آرام‌ سازی کمک کند.

جهت دریافت مشاوره از دکتر زهرا عباسی برای درمان هایپراکوزیس در تهران ، فرم زیر را پر کنید.